Geen taralli, maar wel in die sfeer: de frisella is heel knapperig en gemaakt van harde tarwebloem. De oorsprong gaat ver terug. Traditioneel is de gedroogde frisella te hard om net als brood gegeten te worden, dus wordt-ie zacht gemaakt in (zee)water en vervolgens gekruid met extra vergine olijfolie tomaten en oregano. Niet aan zee, en geen zeewater  - we zijn immers niet altijd aan het strand in het warme zuiden van Italië... - dan uiteraard wat zout toevoegen. Heerlijk!

Ter info: de zak friselle is een moeilijk te vervoeren product. Ze worden goed verpakt en het worden zeker geen kruimels, maar soms heeft een zak (ook bij de levering hier al) een kapotte frisella, zoals dat ook vaak het geval is in Italië zelf als je ze ergens koopt. Dat is een beetje de charme van dit product. Het is dus niet erg als er eentje is gebroken en ze zijn er zeker niet minder lekker om! ;-)